EW KWADRAAT.doc

EW kwadraat

Eindwaarden met eeuwigheidswaarde.

Eindwaarden met eeuwigheidswaarde, de evolutie van het universum komt er op uit. Twee maal EW, EW kwadraat. De oerknal rondde af op waterstof. Dat door kernfusie evolueerde tot de natuurlijke elementen en energie. De bouwstoffen voor planeten met leven. Leven dat evolueerde tot een praatgrage diersoort. Met talen met woorden, verhalen, en daarmee denkend en van alles bedenkend. Dat met die energie en de ruim negentig elementen een verdere evolutie van het materiële ontketende. Eveneens tot op eindwaarden. Naar wat de natuurwetten mogelijk maakten. En met de keuze van eeuwigheidswaarde, het praktisch bruikbare, duurzame.

Een evolutie door ons heen van het materiële met de fundamentele wetenschappen. Op zoek naar al het mogelijke met die wetten. Door de technische praktisch bruikbaar toegepast. Waarbij de economie bepaalt wat markten daarvan willen en kunnen betalen.

De theoretische wetenschappen die uitkomen op steeds vager vermoedens over de echte wereld, de relativiteit van ons weten. Die toegepast zich wel als praktisch bruikbaar bewijzen. Het mysterie wifi waarmee we communiceren. En die tevens reiken naar de grenzen, de eindwaarden van ons weten. De fundamentele formule van de wereld waarin en waaruit we zijn.

Waarmee de toegepaste wetenschappen al innoverend eveneens eens uitkomen op eindwaarden. Het voor ons zinvol praktisch bruikbare. Met daarbij de keuze van eeuwigheidswaarde, ze te ontwikkelen tot op EW kwadraat. Wegwerp of duurzaam. Voor al het materiële dat we aan ons toevoegen, waarmee we ons materieel verlengen. Uitwendig met middelen als gereedschappen en gebruiksartikelen, inwendig met de elektronen van de programmeringen van ons brein. Te verlengen algoritmen en kunstmatige intelligentie.

Een evolutie van het universum, van nature en door ons heen. Die tendeert naar zowel vervolmaking als afronding. Tot op wat de natuurwetten mogelijk maken en wij er mee willen, waarvoor we kiezen. Beperkt dus tot de principes die deze wetten toe laten en hoe daarmee valt te combineren en variëren. Het principe van de atomen, elektronen rond een kern. De verschillende elementen naar het aantal elektronen rond die kern. Praktisch beperkt tot die ruim 90. Het DNA voor codering van elk leven, waarop de wet van Darwin naar behoefte varieert. Het principe van een centraal zenuwcentrum, voor iedere diersoort anders geprogrammeerd. De producten ontworpen naar hun principes waarop met design valt te variëren.

Met de actuele problematiek die evolutie door ons heen in balans te krijgen met ons ecosysteem. Daarbij kennen wetenschappen en technieken geen moraal, moet die van filosofen komen. Politiek bijvoorbeeld het verhaal van de vrije markt. Dat tendeert dat naar een uiterste in ascese, het actueel uiterst mogelijke, maar wel beperkt tot wat de markt wil en kan betalen. Kwaliteit als voorwaarde voor overleven van bedrijven. Als er sprake is van volledige concurrentie. De vele producten die we inmiddels als praktisch volmaakt beleven. Die nauwelijks nog te innoveren zijn, niet meer verouderen en dan naar de wil van vrije markten zo lang mogelijk moeten meegaan. Te realiseren met kwaliteit die ze eeuwigheidswaarde geeft. Met kringlopen die zinvol bruikbaar houden. Producten met EW kwadraat. Die daarmee een erfenis creëren over meerdere generaties heen.

Vervolmaking tot op EW kwadraat die resulteert in een economie van ‘alles al hebben’, eens vooral bezitten en uitgeconsumeerd zijn. Het maken en consumeren transformeren in bezitten en onderhouden. De financiële kringloop verlegt van geld verdienen met werken naar dividend op aandelen in dat bezit.

Producerend vermogen dat eveneens uitkomt op EW kwadraat. Middelen van productie die uitontwikkeld zijn en steeds langer mee gaan. Op de vrije markt alleen nog in te zetten voor de kosten van beheer en onderhoud. Met technologieën die werken overbodig maken. Automaten, robots die het werk overnemen. De verdiensten van deze vermogens steeds meer verleggen naar het dividend op die vermogend. En daarmee voor de bezitters daarvan. De rijken de steeds rijker worden. Een ontwikkeling die de werkgelegenheid verlegd naar dat beheer, onderhoud, zorg,dienstverlening. In toenemende mate onderbetaald.

Woningen met EW kwadraat die de kosten van wonen beperken tot beheer en onderhoud. Met kwaliteit te reduceren. Dat wonen voor hun bezitters dus heel goedkoop maakt. Sociale woningbouw met EW kwadraat die zo uitkomt op steeds lagere huren. Tenzij de overheid dividend claimt op het daarin belegd vermogen. Inmiddels een derde van de huur. Sociale woningbouw ontwikkeld tot een nationaal woningbezit. Met EW kwadraat. Een bezit van alle Nederlanders. Net als onze publieke en openbare voorzieningen. Dat wonen voor iedereen goedkoop maakt en tevens leidt tot een basisbezit en -inkomen. Niet gebaseerd op belastingen maar op dividend van een gemeenschappelijk vermogen. Dat met voldoende aanbod op een vrije markt concurreert met particulier bezit. Ook dat dwingt tot huren in overeenstemming met hun EW kwadraat waarde, hun technische en kwalitatieve waarde. Voor een groot deel van het huidige bestand van woningen bedroevend.

Een concurrentie die een einde maakt aan grof geld verdienen met belegging in die steden, de monopolisering van hun woningvoorraad. De volgende zeepbel. Het met veel geld leuk rentenieren in onze steden.

De eigen woning aan zo’n collectief kunnen verkopen om het daarin belegd geld vrij te maken. Zo iedereen laten leven naar wat die met arbeid aan bezit weet te verwerven.

EW kwadraat voor bedrijven als voorwaarde dus voor overleven. De financiële wereld die ze probeert op te kopen. Veel bedrijven die inmiddels werken voor de huur van hun bedrijfsmiddelen . Winkelketens die na verkoop van hun panden ten onder gaan aan te hoge huren. Monopolies die de concurrentie op de vrije markt uitschakelen. Volgens liberale principes dan de taak van de overheid die te slechten.

EW kwadraat met eerlijkheidswaarde, EW tot de derde. Die uiteindelijk resulteert in een circulatie-economie. Behoud en hergebruik van al het gemaakte. Design om alles begeerlijk te houden. Winkelcentra met vooral kringloopwinkels, werkplekken en fabrieken voor onderhoud en renovatie. Ateliers die ze aanpassing aan persoonlijke wensen. Producten met een EW kwadraat keur. Die te maken en te demonteren zijn. Standaardisatie die hergebruik mogelijk maakt. Verlegging van de werkgelegenheid naar het lokale. In combinatie met een gelijke afname van internationale toeleveringen. Het einde van de containereconomie.

Een economie die resulteert in bezit met eeuwigheidswaarde en daarmee een basis van bezit voor iedereen. Met werk voor iedereen om dat in stand te houden. Tenzij het actuele geld met geld verdienen dat weet te monopoliseren. Oud en nieuw geld dat de economie domineert. Eens ontstaan door onteigening van het commune. Herstel van het commune als eveneens concurrerende macht op de vrije marktten. Dat geld gewoon weer gewoon een ruilmiddel laten zijn.

Kapitalisme, de voorwaarde voor welvaart. Inmiddels wereldwijd beschouwd en geaccepteerd als de ideologische winnaar. Geld dat handel mogelijk maakt. Dat geïnvesteerd in productiemiddelen werkgelegenheid schept, arbeid verlicht, overneemt. Kapitaal dat geld verdient voor de kapitalist. Privé naar de ideologie van de privatisering. Eens ingeleid met di van het gemene. In Engeland de ‘commens’. Waarop schapen beter rendeerden dan mensen. Kapitaal in bedrijven dat zich de arbeid van bezitlozen toe-eigende.

Aan de orde het herstel van het commune. De aardolie van Alaska die daar een basisinkomen financiert. Nederland is van alle Nederlanders. Privé te pachten voor de kosten van beheer en onderhoud. Als een commune waarde dan een forse pacht voor grootgrondbezitters die het nu verpachten. Windenergie, een commune waarde. Met windmolens te oogsten door multinationals? Ons wegennet verkopen en dan gaan rekening rijden voor geld elders in de wereld? In verstopte steden de commune ruimte bouwrijp maken voor hoog wonen en werken met publieke structuren. Onder andere voor verticale landbouw. De boer weer dicht bij z’n klanten. De het meest verdienende tussenhandel uitschakelen. Herstel van de commune ruimte van onze voorfamilies. Openbaar bezit van iedereen, met belastingsgeld samen betaald, dus vrij van claims van privaat kapitaal.

Bezinning op dergelijke nieuwe paradigma’s voor dit eens ‘alles al hebben’ als duurzame erfenis over steeds meer generaties heen. Voor zover gezamenlijk gerealiseerd dan ook gezamenlijk bezitten en vererven. Het kapitalisme zo als fundament voor een basisbezit en –inkomen, welvaart voor iedereen.

In die evolutie door ons heen de afronding van onze materiële verlenging. Die consolideren tot op EW³. Met dan wel de vraag wat gaan we daarmee doen. De volgende fase in die evolutie van zingeving met kunst, cultuur, recreatie. Daarmee communiceren en zo de praatgrage mens volledig tot z´n recht laten komen.

Willem Semeins 2018