mm 17

Het onderzoek.

Ze hadden overnacht in een kelder met stapelbedden. Voor als de garde op bezoek was. Na een in zwijgen gedompeld ontbijt was Verna begonnen. Ze waren ontsnapt aan een aanslag. Waarvan ze een vermoeden had. Wat het einde van Chiavel was geworden. Ze legde nog eens uit waarom en dat zij daaraan schuldig waren. Vooral Burton met zijn diefstal van dat dagboek. Estrice met de verzonnen inhoud daarvan. Om deze aanslag uit telokken. En haar zwijgen op de kwek. Waar Chiavel weer van wist via Kervin, Die haar had afgeluisterd toen ze belde met Estrice. ‘Je hebt ons er dus allemaal ingeluisd en in gevaar gebracht’, riep Hesta, rood aanlopend. “En wist je van dat zwembad’? ‘Ja’. ‘Je wist het ook te activerebn’. ‘Pas nadat hij de code had ingetoets’t. Was toen haar voeten iets voelden.’Maar die code die weet i niet, is met hem mede verloren gegaan’. ‘We zitten nu in een val waarvan Handhaving geen sporen mag vinden, willen we daar ongeschonden uitkomen. ‘We gaan kijken waarin Chiavel is verdwenen. Dat bad dus.

Waarna ze daarna afdaalden. Het water dat er roerloos in zat. Die luchtbelletjes die inderdaad vverbeelding waren geweest. Verna met weer die afstandsbediening in hhar had. ‘Ga je weer opnnamen maken’? Een druk op een knop die een wand met een kast met handdoeken liet opne draaien naar wat duidelijk het bedieningscentrum van het systeem was. ‘Ishma en in gaan dit nu verder onderzoeken. En Kervin gaat ons begeleiden.

De ruimte was vrij simpel met op een tafel een computter die aan stond. Met aan het eind een trap naar beneden. Die uit kwam op een trras met zicht op de onderkantvan het bad. Met een schakelaar te verlichten. Vier vijzels die de twee helften van de bodem ondersteunden. Grendels die de sluiting zejerden. Het terras met een deur naar eeen bak met onderin een schuif. Voor de schacht londer het bad. Weer gevuld met stenen. Klaar voor een volgende operatie. En met geen enkel bewijs v an wat gisteren was gebeurd. Het Chiavel vermengen met ook zo’n partij stene. Achter de bak lag een bunker eveneens gevuld met stenen. Met tunnel die na een kwartier lopen over mede een oaar trappen uitkwam op een berghelling. Met puin, dat kennelijk geregeld daarvan af rolde Van hat daar achter liggende gebergte. De opening van de koker afgesloten meteen rooster waardoor alleen de gewenste maat puin in de bunker kwam. De atomische voorziening van voor de vulling van de bak. Weer terug konden ze met een kooilader in de schacht afdalen, Tot op een rooster met een luik. Met daarop geen Chiavel. Met aan de wand schakelaars. Waarmee een verlicht aan ging, Mede van een toen cica vijftig meter dieoe grot. Onder het rooster werd nu ookzichtbaar een goot naar een rivertje dat over de hellingen van de grot met watervallen de grot in stortte. Met zo te zien bij de aansluiting daarop een schuif. Gaat open, samen net dat luikom water te laten stromen in eat daar onder lag. Samen met Chiavel en vermengd met stenen, Een naar beneden kronkelende roestvrij stalen buis meteen diameter van ruim een meter. Die ze de ladder de grot in afdalend zagen as een daarin hangende kurkentrekker. Het principe van een kogelmolen. Kende ze van eens gewerkt bij een staalbedrijf waar ze staalslakken vermaalden tot cement. Hierin was hij dus vermalen tot op zelfs z’n kiezen. En met water weggespoeld. Eenmaal beneden door een goot de aanloot op die vermaalmachine. Die liep naar daglicht in de grot. Waar het water langs een ruwe helling ineen wildstromende riviertje storte. Hier was hij spoorloos met de natuurvereningd, constateerde Verna tevreeden. Waarna ze besloot terugte keren.